Naam: Daisy
Ras/kleur: Amerikaanse Quarter/ Palomino
Geslacht: Merrie
Benodigde rijniveau: gemiddeld
Uiterlijk: –
Bijzonderheden: –

Daisy werd geboren bij het fjordenpaard in 2005 als dochter van Spirit (een palomino merrie die niet meer bij het Fjordenpaard is) en de Amerikaanse Quarterhorse hengst Jack.
Een paar weken voor de meivakantie van 2008 werden Karinka (inmiddels verkocht) en Daisy samen vanuit de 3-jarigenwei naar het Fjordenpaard gehaald. Henk vond het een goed idee als er alvast wat met de beide dames geoefend zou worden zodat ze wat meer aan mensen gewend waren en al een paar keer een zadel op hadden gehad zodat ze in de meivakantie gelijk gebruikt konden worden. Karinka en Daisy stonden toen samen in het weiland voor het Fjordenpaard en omdat ze alleen maar elkaar hadden waren ze erg aan elkaar gehecht. Daisy was echter overduidelijk de lastigste van de twee. De eerste keer longeren in de manegebak met zadel op gaf wel aan dat ze heel eigenwijs was en echt niet alleen wilde zijn. Ze galoppeerde constant heel hard een ronde tot ze weer bij de uitgang was en dan trok ze heel erg hard aan de lijn. Ook bokte ze een aantal keer en op den duur was ze er zo zat van, dat ze constant als ze bij de uitgang was ging steigeren.
Toen de meivakantie eindelijk aanbrak en ze voor het eerst mee naar buiten mocht was ze redelijk zenuwachtig. Tijdens de rit heeft ze een aantal keer gebokt, maar verder deed ze alles aardig braaf voor de eerste keer. Ze deed het beter dan verwacht en mocht daarom gewoon gebruikt worden voor de ponykampen.

Helaas liep het allemaal wat anders dan verwacht. Daisy kreeg samen met een groepje andere jonge paarden tussen de meivakantie en zomervakantie de paardenziekte droes (een ziekte waarbij paarden erg gaan hoesten, ze bouwen vervolgens antistoffen op tegen de ziekte waardoor ze het maar één keer in hun leven kunnen krijgen) en daarom werd ze in de zomer niet gebruikt voor de ponykampen. Ze is toen bij een hengst in de wei gezet en een jaar later in 2009 kreeg ze haar eerste veulentje, een appaloosa merrie. Haar moedergevoelens waren al vanaf het eerste moment dat ze haar veulentje zag heel sterk. Ze heeft helemaal geen hulp nodig gehad (wat sommige paarden wel nodig hebben bij het allereerste veulentje in hun leven) en lette altijd erg goed op haar veulentje.

Daisy is een fijn paard om op te rijden. Na een half jaar winterrust te hebben gehad is ze altijd de eerste paar ritten wat lastiger en kan ze een bokje geven, maar als ze eenmaal weer een paar ritten mee is geweest is ze braaf en hoort ze tot de makkelijkere tot gemiddelde pony’s betreft benodigd rijniveau. Meestal rijdt ze mee in groep 2 of 3, bij de gemiddeld tot iets meer ervaren ruiters en ze is ook al heel wat keren met Henk mee geweest met de dagtocht. Ze kan goed springen zonder dat je haar al te veel hoeft te helpen. Ze is een vlotte pony met rijden en kan de groep heel goed bijhouden in alle gangen. Vooraan in de groep rijden vind ze leuk, ze doet dan hard haar best andere paarden haar niet voorbij te laten gaan. Wel is ze makkelijk terug te nemen uit de galop en luistert ze goed naar hulpen. Ze is echt een hele leuke kinderpony waarbij zij veel kan leren van haar ruiter maar haar ruiter ook van haar. In de omgang is ze lief en in de groep ook heel sociaal. Voor het Fjordenpaard is ze een goede pony: Kinderen die haar toebedeeld krijgen zijn altijd erg blij met haar, ze zorgt nooit voor problemen en is zelden tot nooit ziek, mager of kreupel. Het meest opvallende aan Daisy zal voor velen haar kleur zijn. Palomino’s komen niet zo heel vaak voor en Daisy heeft ook nog een mooie bouw. Ik denk er weinig mensen zullen zijn die haar geen mooie pony vinden.