Ponykamp 2011 Week 1.

 

Dit jaar werd voor mij de derde keer. Samen met Laura was ik al 2 keer eerder geweest. Ook dit jaar ging ik weer met Laura.

 

We gingen om half 12 weg vanuit huis, mijn vader zou ons brengen. Omdat we twee uur moesten rijden had ik de puzzels uitgeprint die Iris had gemaakt. Zo hadden we toch nog wat te doen in de auto als we ons verveelde. We hadden heel erg veel zin in de week want er zouden weer een aantal meiden komen die vorig jaar ook in week 1 op ponykamp waren geweest. Om half 2 kwamen we aan bij ’t Fjordenpaard. We waren de eerste en hadden dus alle keuze voor een bed. We kozen de zelfde bedden als waar we vorig jaar sliepen en lagen dus op de oudere kamer. Mijn vader ging naar huis en langzaam kwamen er ook een aantal anderen aan. Zo ook onze vriendinnen: Kim, Sophie, Daphne, Marianne en Cailey.

We kletsten wat bij en gingen met zijn zevenen naar de veulen wei. ’s Avonds aten we met zijn allen pannenkoeken. Daarna moesten we gaan omkleden want we zouden de paarden gaan verdelen.

We gingen allemaal op een rijtje staan en José en Iris vroegen wie er een lief paard wilden. Er gingen een aantal kinderen naar voren en die werden verdeeld. Ook vroegen ze wie er een jong paard wilde of een paard die wel eens bokte of steigerde. Ik bleef staan tot het einde. En zei dat ik graag een bont paard wilde. Ik kreeg Imani. Ik had al op de site gelezen over haar en het leek me een leuk paard. We zochten onze paarden op en werden in groepen verdeeld. Samen met Laura en de andere meiden kwam ik in groep 1. Laura zat op Maan, Sophie op Ster, Kim op Happy, Daphne op Karinka, Cailey op Whisper en Marianne op Bonny.

Marloes ging met ons mee op de eerste rit. Het was een erg leuke rit en ik was ook super blij met Imani. Ze kon erg hard en ik reed telkens voorop. Toen we terug kwamen zadelden we onze paarden af en brachten ze naar de wei. Daarna dronken we nog met zijn allen chocomelk en gingen toen naar boven. Fee en Muriël sliepen bij ons op de kamer.

De volgende morgen gingen we ’s ochtends rijden maar bij het ontbijt werd er eerst nog gevraagd wie er op een ander paard wilde. Dat waren er zoals altijd wel een aantal. Ook Kim en Marianne wilde een ander paard. Kim kreeg Noa en Marianne kreeg Sneljo. Tijdens de tweede rit hadden we Fee als leiding. Dit was echt een top rit. We hebben toen erg veel gedaan, we gingen naar het springbos, door kleine paadjes, de zandvlakte, galoppaden en nog veel meer. Toen we terug kwamen van de rit was Steffi aangekomen bij het Fjordenpaard. Zij zou bij ons in de week paarden gaan door rijden en beleren.

Na de lunch gingen we weer naar veulens. Er stonden ook een paar jaarlingen tussen. Ze waren erg nieuwsgierig en kwamen dan ook al snel naar je toen om te knuffelen. Toen we terug waren bij het kamp gingen we spelletjes doen. We zouden eerst voltige en spelletjes te paard gaan doen. Maar er waren geen paarden die we daarvoor konden gebruiken vanwege de verhuur. Dus dan maar spelletje zonder paard. Ik had niet zo’n zin en ging dus maar foto’s maken van de gene die wel mee deden.

’s Avonds aten we boontjes. Na het eten gingen we het namen spel doen. We gingen met zijn allen in een kring zitten. Ik kende gelukkig al heel veel namen en we hadden nog 2 meiden in ons groepje gesloten. Marie Claire en Roos. We zaten met zijn allen bij elkaar dus het was voor ons niet zo heel moeilijk om de namen te zeggen. Na het namenspel dronken we nog chocomelk en gingen toen naar bed. Steffi kwam nu ook bij ons op de kamer slapen en behoorde nu ook een beetje tot de leiding.

Op maandag begonnen we met de poetsochtend. De oudere kant ging eerst de zadels vetten. We waren al vrij snel klaar dus ging Kim verder met mijn haar vlechten. Ze was de avond er voor begonnen met invlechten maar had het niet afgekregen. Toen we te horen kregen dat we onze paarden uit de wei mochten gaan halen moest ze nog twee vlechtjes maar die lieten we maar voor wat het was. We haalden onze paarden uit de wei. Ik begon met het wassen van haar staart een maakte toen een hengstenvlecht.

’s Middags gingen we met zijn allen met de huifkar naar Roden. Daar gingen we even naar de supermarkt en om half 4 moesten we weer terug bij de huifkar zijn. We aten ’s avonds andijviestamppot. Dit was het enige eten wat ik niet zo lekker vond maar ja.

Na het eten gingen we rijden. Als leiding hadden we dit keer Nancy. Steffi ging ook met ons mee en zat op Tjasse. Dit paardje had al Jaar niet meer gelopen en dus moest er even gekeken worden wat hij zou doen.

De volgende morgen vroegen Claire en Roos of ze ook in groep 1 mochten rijden. Dit mocht en we begonnen we met rijden. Muriël ging toen met ons mee en ook Steffi ging weer mee. Ze zat op een zwart bont paardje maar ik weet niet hoe die heet:p. Het was die dag erg lekker weer, het was zelfs warm. Daarom gingen we ’s middags na de lunch lekker naar het Ronostrand. Fee ging met ons mee. Samen met Fee, Roos en Claire gingen we een wedstrijdje houden. Roos zou een half rondje om het meer gaan rennen en wij moesten met zijn drieën naar de overkant zwemmen van het meer. We gingen kijken wat sneller was. Al snel kwamen we er achter dat het zwemmen toch best wel tegen viel. Roos won uiteindelijk ook, ze was iets voor Claire aan gekomen op het eind punt. Aan het eind van de middag gingen we weer met zijn allen terug naar het kamp. Daar aten we spinazie. Na het eten ging José nog even de trucjes met Mandy laten zien en daarna gingen we spelletjes en voltige doen. De oudere kant zou vandaag beginnen met de voltige.

Op woensdag hadden we de dagtocht. We vertrokken met zijn allen en reden met de hele groep van ongeveer 56 mensen achter elkaar. We reden een stuk en we kwamen op het punt waar we gingen splitsen. De ene groep (wat dit keer een best grote groep was) ging met Henk mee. Henk zat op Sax en we gingen op weg voor de zogenaamde Ruige Rit. Ik vond dit jaar de rit niet zo heel ruig. Maar ik had ook iets gehoord dat Henk een beetje ziek was. Maar toch was de rit nog wel echt super leuk. We kwamen na een tijdje weer terug bij de anderen en liepen verder naar het pad waar we in groepjes zouden gaan galopperen. Ik ging samen met Laura en nog een paar. Uiteindelijk ging Pien met Dingo ook met ons mee omdat Dingo bijna niet meer te houden was. Na een stuk keihard gegaloppeerd te hebben kwamen we weer bij de rest. We moesten nog even wachten totdat iedereen er weer was. Op een gegeven moment kwam Smokey aangerend zonder ruiter. Lara was er blijkbaar afgevallen. Ik kreeg niet zo goed mee wat er was gebeurd maar het was in ieder geval niet goed. Toen we aan kwamen bij de snackbar aten we wat en later ging ik samen met Claire nog even naar de wc. Het was nog een heel hectisch gebeuren want ik was ongesteld geworden en moest dus nog even snel naar de supermarkt rennen. De Coop bleek verder te zitten dan we dachten. Maar toen we terug renden kwam de trailer aan gereden om Smokey op te halen.

Verder verliep de rit heel lekker en het was echt heel erg leuk!

’s Avonds aten we macaroni en na het eten gingen we weer spelletjes en voltige doen. We waren allemaal een beetje moe dus er was maar een klein groepje van de oudere kant die mee ging doen met de spelletjes. Samen met nog een aantal bleef ik buiten aan de picknicktafel zitten en we kletsten wat met Steffi en Fee. Het was erg gezellig.

Op Donderdag gingen we met zijn allen met de huifkar naar het zwembad. Ik had best wel buikpijn en ging dus niet zwemmen. Samen met Fee las ik een aantal tijdschriften. Later op de middag werd het mooi weer en we gingen lekker in de zon liggen op het gras. Toen we terug kwamen aten we Sla. En daarna gingen we rijden. Tijdens deze rit zouden José en Iris foto’s en filmpjes gaan maken. Fee ging met ons mee en iedereen uit onze groep verheugde zich op deze rit. Toen we ongeveer 3 kwartier aan het rijden waren kreeg ik weer buikpijn, ik ging door en maakte er het beste van. Op een gegeven moment kwamen we bij een paadje waar een tak heel laag over het pad hing. De eerste keer dat we daar langs gingen was mijn vestje blijven haken en daar zat nu een gat ik. Ik lette goed op en ging plat op mijn paard liggen terwijl ik Imani er om heen wilde sturen. Er viel een gat tussen de gene voor mij en mijzelf doordat hun gingen draven. Imani draafde ook aan en kwam dus iets omhoog. Mijn hemdje bleef aan de tak haken. Toen we voorbij de tak waren keek ik naar mijn rug. Mijn hemdje was van onder tot bijna boven gescheurd. Ook had ik een best wel pijnlijke schram van ongeveer  5 cm. Gelukkig was het niet diep maar ik had er wel last van. Mijn buikpijn was inmiddels nog iets erger geworden ik was er dus ook wel een beetje klaar mee. Gelukkig hoefden we niet ver meer want we gingen nu alleen nog door het meer met zijn allen. Al met al was het toch nog wel echt een hele leuke rit, op de kleerscheuren en schrammen na!:p

Eenmaal terug op het kamp zadelde ik snel Imani af en zette haar in de wei. Ik had met Fee afgesproken dat ik als enige even mocht douchen. Om even de schram schoon te maken, en omdat ik ook buikpijn had en ongesteld was. Nadat ik had gedoucht nam ik en paracetamol en ging naar bed.

De volgende morgen had ik gelukkig nergens meer last van.

 

We gingen ’s ochtends rijden, en Nancy ging met ons mee. Het was een erg leuke laatste rit. We hadden echt genoten.

‘s Middags an de lunch gingen we hout zoeken met Muriël voor het kampvuur. Er was veel te veel gehaald. En het lag allemaal op de poetsplek, omdat Henk paarden in de bak had gezet. Henk moest bij een jong paardje een halster om doen en hij moest Fraulein, Karin en nog een paard te pakken krijgen om die mee te geven aan Steffi, Iris en nog iemand. Uiteindelijk werd het derde paard Fanta. Deze was mee de bak uitgelopen samen met Fraulein en Karin en dus de klos. Toen Henk de paarden weer uit de bak had gehaald kon het hout de bak in voor het kampvuur. Diezelfde middag was er nog gelegenheid om je tas in te pakken en om te oefenen voor de bonte avond.

Dit deed ik allebei niet en ging samen met Kim, Daphne en Fee memorie spelen. Dit was een beetje ons spel geworden deze week. Fee had het uit de hagelslagpakken geknipt en zo hadden wij een bezigheid als we ons verveelde.

’s Avonds aten we patat in groepjes. Toen iedereen had gegeten hadden we als toetje nog ijs en daarna begon de bonte avond. Er waren een aantal leuke acts. Zoals de race voor de beste leiding. Alle leiding, dus Marloes, Fee, Muriël, Nancy, José en ook Steffi moesten een aantal rondes doorgaan en elke ronde viel er 1 leiding af. aan het einde bleef er dan 1 leiding over en dat was Fee! Fee was dus de winnaar!

Na de bonte avond dronken we chocomelk en daarna hadden we het kampvuur. We maakten broodjes. Daarna gingen Laura en ik alvast naar ons bed. Toen iedereen naar boven kwam bleef Laura in bed liggen ik ging samen met Kim, Roos en Claire voor het bed van leiding zitten. Fee begon met het vertellen van het eerste spook verhaal. Ook Pien, Juul en Steffi vertelde nog een spookverhaal. Daarna moesten we gaan slapen.

Het was alweer de laatste dag en iedereen kreeg een klusje toegedeeld. Laura en ik moesten de eetzaal vegen. Eerst pakten we al onze spullen in en zette die buiten op het gras aan de zijkant. Daarna konden we gaan vegen. Het begon te regenen en we haalden onze spullen binnen omdat we nog de hele middag moesten want we zouden nog gaan huren met zijn tweeën. Om 11 uur was iedereen klaar en konden wij gaan rijden. Ik nam Imani mee en Laura nam Quatro omdat Maan niet mee mocht en kon. Omdat ze nog te jong was en omdat we ook een paard moesten hebben die voorop kon. Het was nog een geweldige rit met zijn tweeën. We hebben erg gelachen. Toen we om 1 uur weer terug kwamen bij het Fjordenpaard stonden Laura’s ouders al te wachten. We maakten nog een aantal foto’s en zeiden José gedag. Al onze leiding was inmiddels al weg. Op Steffi na want die bleef nog een week om paarden te beleren. Laura liet Maan nog even zien aan haar moeder en we reden terug naar huis.

Het was echt een top week! Volgend jaar ga ik zeker weer. Misschien nog met wat meer vriendinnen. Maar eerst nog even week 7 😀 ik heb er nu al zin in.

 

Tot Week 7!!!!!!!!!!

 

Liefs Fabiënne