Naam: Rover
Ras/Kleur: Zwart bont (Ierse Draver?)
Geslacht: Ruin
Uiterlijk: Uitgerekte sneb en witte haren op neus.
Bijzonderheden: –
In 2009 kwam Rover ter wereld in Engeland. Zijn naam volgens zijn paspoort is Rathnagrew Roberto, maar Rath of Roberto vonden we niet zo leuk. Om toch de naam op zijn paspoort een klein beetje terug te laten komen besloten we hem Rover te noemen. In het voorjaar van 2017 kwamen Gilli en Rover samen naar het Fjordenpaard. Er was vrijwel niks over hem bekend, behalve dat hij uit Engeland was gekomen. Niemand wist of er al eens op hem gereden was, of hij voor de kar betuigd was en hoe zijn karakter zou zijn. Tijdens een ruiterweekendje heeft Henk een bit in gedaan bij Rover en liet hij een van de meiden zonder zadel een stukje op Rover rijden aan de hand. Het leek alsof hij een bit wel kende, maar aansporen kende hij niet, dus er was niet eerder op hem gereden. Verder is het de vraag bij een paard die niet geboren is bij het Fjordenpaard en waar geen informatie over is, of hij/zij gewend is aan in een groep lopen en of het paard bijvoorbeeld wel weet wat een omheining van draad is. Sommige paarden hebben bijvoorbeeld alleen maar in weilanden met een planken omheining gelopen of weilanden met sloten als afscheiding. Gelukkig had Rover geen moeite met de groepsleven in de weilanden bij het Fjordenpaard.
Omdat Rover al 8 jaar oud was toen hij bij ons kwam, heeft hij gelijk het hele seizoen van 2017 vol mee gewerkt. Hij ging zowel met ruiterweekenden als met de ruiterkampen mee en hij deed het super! Je kon hem langzaam steeds beter en braver zien worden. In het begin vond hij achteraan rijden heel erg spannend, maar hier wende hij gelukkig snel aan. Rover kan de groep prima bijhouden, maar het is geen heel heet paard die je veel in moet houden. Omdat Rover een Ierse draver is, kan zijn draf en galop voor sommige mensen wat wennen zijn. Als je achter hem rijdt in galop kan je ook zien dat hij zijn achterbenen anders beweegt dan andere paarden: hij houdt ze wijder, en dat voel je als je erop zit.
Toen Rover de eerste paar dagen bij ons was, wilde hij eigenlijk geen contact met mensen, hij liep voor je weg als je hem wilde aaien en mocht Gilli niet bij de berg hooi komen die ze gekregen hadden totdat Rover klaar was met eten. Van deze twee minder fijne eigenschappen is gelukkig helemaal niets meer over. Rover doet het super in de groep in het weiland: hij is niet dominant en eet netjes samen met de andere paarden uit de voerbakken. Ook kan je Rover altijd pakken in de wei zonder dat hij weg loopt. Hij heeft een lief karakter naar mensen, heeft nog nooit lelijk gedaan, ook niet met aansingelen en ook naar andere paarden is hij heel vriendelijk. Kortom: het lijkt alsof Rover zijn plekje gevonden heeft bij het Fjordenpaard.